Tradycyjny dom

140-letni dom wiejski przypomina przeszłość Dom wiejski powstał w jednym z najstarszych, 140-letnich gospodarstw rolnych w Bogács, przedstawiając warunki życia bezrolnych chłopów. Większość jego mebli pochodzi z kolekcji, a więc XIX. koniec wieku, XXw. obiekty odzwierciedlają początek wieku. Wśród eksponatów można znaleźć również stroje i stroje ludowe z Bogács Palóc.

Zarówno dom, jak i ogrodzenie były zbudowane z kamienia – jak prawie wszystko w Bogács – kamienie były sklejone błotem.

Budynek pochodzi z XIX wieku. Jest przedstawicielem trójdzielnego typu folwarcznego powstałego pod koniec XIX wieku: jego pomieszczenia – izba, kuchnia, spiżarnia – następują jedno po drugim. Jej krótszy koniec wychodzi na ulicę, jedyne wejście prowadzi do środkowego pomieszczenia, przedsionka (kuchni), stąd otwierają się pozostałe pomieszczenia. Tylko stodoła ma osobne wejście.

Pokój z ubitą ziemią jest jedyną ogrzewaną przestrzenią mieszkalną, tutaj widać „górę” kopułowego pieca, kominek otwiera się na przedsionek. Obecny piec odbudował Attila Dorogi, miejscowy budowniczy i rzeźbiarz w kamieniu oraz etnograf. Otwarty komin domu jest znacznie bardziej zaawansowany niż kominy tamtych czasów, ponieważ nie rozprzestrzenia dymu wewnątrz budynku, ale wyprowadza go na zewnątrz przez dach.

W przedsionku pełniącym funkcję kuchni piec znajduje się pod otwartym kominem, czyli ławą przed wylotem piekarnika, czyli otworem grzewczym. Oprócz wypieku chleba i makaronów, kiełbas i mięs piec służył również do gotowania: gotowano w nim zazwyczaj fasolę, groch, soczewicę, zboże, a nawet suszono owoce.

Najważniejszym miejscem do przechowywania w domu jest spiżarnia, przede wszystkim miejsce na zboża, mąkę, otręby, boczek, kiełbasę i inne surowce spożywcze.

W pokoju znajduje się pojedyncze łóżko. Gospodarz z żoną spali na tym łóżku, reszta rodziny spała w siodle końskim, w kącie pieca, na słomie lub workach ze słomą rozłożonych na ziemi. Piwnica wiejskiego domu była miejscem, w którym nawet zimą spały żony i dorosłe dziewczęta.

Stodoła jest zintegrowana z domem, ale posiada osobne wejście. Trzymali w nim kozy, ponieważ nie potrzebowali zwierząt pociągowych z powodu braku ziemi, potrzebowali zwierząt mlecznych do dostarczania mleka i produktów mlecznych. W stodole obecnie można obejrzeć dawne narzędzia: narzędzia do obróbki konopi, kamieniołomu i rzeźbienia w kamieniu, narzędzia drewniane i inne.